FARK EDİLMEYENLER
Etrafında tam on kişi
Ve tanıyor hepsi birbirini
Anlatmak istediğim
bunlardan sadece biri,
Çok konuşanlar değil tabi ki
Yalandan kahkaha
atanları geçelim şimdi
Geriye kaldı sadece iki kişi
Bunlardan biri
egosundan konuşmayan kişi
Bizim kahramanımız diğeri
Bugün en güzel
gömleğini giymişti
Ütü yapmayı ihmal etmemişti
Saçlarını sağa
değil sola devirmişti
Bugüne özel farklı olsun istemişti
Tam evinden
çıkacakken fark etmişti
Üşenmedi geri içeri girdi
On uzmandan
dokuzunun önerdiği gibi
Özenle fırçaladı dişlerini
Suyla nemlendirdi, kurumuş ıslak mendili
Ayakkabısını dikkatlice sildi
Özel günler
parfümüyle ıslandı gömleği
Bugün için ayırmıştı şişenin
dibini
Aynada kendisiyle konuşup
Sesini bile kontrol etti
Her şey tamamdı sanki
Bu sefer hak
ediyordu fark edilmeyi
Hiç yoktan birazcık sevilmeyi
Ne gömleği ne
kendisi fark edildi
Susmak onun tercihi bile değildi
Boş yere fırçaladı
dişlerini
Bırakın güldürmeyi
Hal hatır soran bile olmadı ki
Hep susuyorsun neden
konuşmuyorsun denildi
Konuşunca dinlenmedi ki
Korkutmayan bir
hayalet gibiydi
Bu sefer de biraz olsun fark edilmedi
İyi bakın
çevrenize her on kişiden biri
Fark edilmeyi bekliyor çılgınlar
gibi
Senin yüzüne
bakmadan günaydın dediğin kişi
O anın provasını bile yaptı
belki
Senin
kıyafetlerinin her birini ezberledi
Sen ise kim bilir kaç kez
sordun ismini
Sürekli aynı
kişiler aynı sesler görüyor ilgiyi
Bu şiir bile
bekliyor fark edilmeyi
Hiç yorum yok: