KOLAY OLUR MU BIRAKMAK

Artık her gün silmiyorum gözlüğümün camını

Kapansa da buğudan dünyamın yarısı

Rüzgarın istediği gibi yapıyorum saçlarımı

Açılsa da geniş anlımın büyükçe bir parçası




Yırtmıyorum sırası geçen takvim yapraklarını

Bir hayli geçmişte kalsa da evimin duvarları

Her giydiğimde bağlamıyorum bağcıklarımı

Mecnun olup delecek değilim ya dağları




Görsem de durağa yanaşan arabayı

Bekliyorum benden önce el kaldıranı

Aslında boşvermiyorum tüm bu olanları

Sadece akışına bırakıyorum bazı anları




İkiden sonraki üç kadar değişmez bazıları

Kimse için yaşanmaz dünyanın bu zamanları

Yaptıklarım değiştirmiyorsa yapacaklarımı

O zaman bırakacağım bazı alışkanlıklarımı